Friday, May 31, 2013

Apa itu jalan super two / What is a super two highway

Salam sejahtera,

Dalam beberapa reviu jalan raya yang telah saya hasilkan selama ini, ada di antara jalan raya yang telah saya terokai itu saya kategorikan sebagai jalan super two. Namun, tahukah anda apa itu jalan super two? Entri kali ini akan menerangkan serba sedikit mengenai jalan super two ini, atau nama rasminya ialah jalan raya dua lorong lebar.

Untuk pengetahuan anda, jalan super two merujuk kepada jalan raya dua lorong yang dibina mengikut piawaian geometri yang tinggi serta paling menghampiri lebuh raya ekspres. Jalan super two lazimnya mempunyai lebar lorong yang hampir sama dengan lebuh raya ekspres. Ia juga mempunyai bahu jalan keras (atau nama lainnya ialah lorong kecemasan) sebagaimana lebuh raya ekspres. Selain itu, jalan super two selalunya kurang berselekoh; kalau ada pun, jejari selekohnya masih besar. Oleh kerana ia dibina mengikut piawaian geometri yang paling menghampiri lebuh raya ekspres, maka had laju rekabentuknya juga tinggi, iaitu antara had laju lebuh raya ekspres dengan jalan raya arteri biasa. Maka dalam konteks Malaysia, jalan super two merujuk kepada mana-mana jalan raya dua lorong yang dibina mengikut piawaian JKR R5, dengan lebar lorong minima 3.5 m (sama seperti lebuh raya ekspres) dan had laju rekabentuk 100 km/j (lebih tinggi daripada Had Laju Kebangsaan 90 km/j tetapi lebih rendah daripada had laju lebuh raya ekspres 110 km/j). Namun, tidak seperti lebuh raya ekspres, jalan super two lazimnya hanya dikenakan kawalan masuk separa, kecuali jika ia dibina sebagai lebuh raya dua lorong seperti jajaran Cahaya Baru-Penawar di Lebuhraya Senai-Desaru E22.

Di Malaysia, jalan super two lazimnya dibina sebagai jalan raya utama yang berkapasiti sederhana, iaitu apabila kadar ADT lebih tinggi daripada jalan raya utama yang biasa tetapi masih belum melayakkannya untuk dinaik taraf sebagai jalan raya kembar. Contohnya, kadar aliran trafik harian bagi jajaran Jalan Persekutuan 1 dari Ayer Hitam ke Gemas sejauh 120 km adalah sederhana tinggi tetapi masih belum cukup tinggi untuk melayakkannya dinaik taraf sebagai jalan raya kembar. Oleh itu, jajaran tersebut dinaik taraf sebagai jalan super two. Untuk menangani masalah lengahan yang berpunca daripada kenderaan bergerak perlahan seperti lori berat, maka lorong memotong dibina setiap beberapa puluh kilometer. 

Selain sebagai satu pendekatan menaik taraf jalan raya utama, jalan super two juga boleh dibina di kawasan pergunungan bagi memanfaatkan ciri-ciri had laju rekabentuk yang lebih tinggi daripada jalan raya biasa untuk perjalanan yang lebih selesa tanpa sebarang lengahan. Biasanya, had laju bagi kebanyakan jalan raya pergunungan yang dibina mengikut piawaian JKR R4 dan ke bawah selalunya tidak melebihi 50 km/j, tetapi jalan raya pergunungan yang dibina pada piawaian JKR R5 pula boleh dikenakan had laju antara 50 hingga 60 km/j. Sebab itulah dua jalan masuk baharu ke Cameron Highlands iaitu Jalan Simpang Pulai-Gua Musang FT185 dan Jalan Ringlet-Sungai Koyan FT102 dibina sebagai jalan raya super two.

Jadi bagaimana anda hendak mengenal pasti sama ada jalan raya yang anda lalui itu jalan super two ataupun jalan raya biasa sahaja? Berikut adalah ciri-ciri jalan super two yang anda boleh kenal pasti:-
  1. Lorong kecemasan atau bahu jalan keras - Jika jalan raya dua lorong yang anda lalui itu ada lorong kecemasan, maka jalan tersebut ialah jalan super two.
  2. Lebar lorong hampir sama seperti lebuh raya ekspres - Jika anda dapati lebar lorong adalah sama seperti lebuh raya ekspres, maka jalan raya tersebut adalah jalan super two. Namun demikian, jika anda tidak pasti, anda boleh menguji dengan cuba memotong sebuah motosikal (jika anda memandu kereta). Jika anda boleh memotong motosikal tersebut dengan mudah tanpa perlu beralih ke lorong sebelah, maka jalan raya yang anda lalui itu ialah jalan super two.
  3. Had laju rekabentuk - Biasanya, anda berupaya memandu dengan selamat di jalan super two pada kelajuan purata 100 km/j. Namun, faktor sebegini kurang tepat kerana ada banyak jalan raya biasa yang tidak dibina mengikut piawaian jalan super two tetapi selamat dipandu pada kelajuan purata 100 km/j seperti Lebuhraya Tun Razak FT12. Maka, pendekatan yang lebih tepat bagi menentukan sama ada jalan tersebut ialah jalan super two atau tidak ialah melalui had laju semasa di selekoh yang tidak tajam. Jika anda berupaya melalui selekoh tidak tajam itu tanpa menurunkan kelajuan kenderaan serta tanpa makan jalan, maka jalan tersebut ialah jalan super two.  Apa pun, awas kerana memandu melebihi Had Laju Kebangsaan 90 km/j merupakan satu kesalahan trafik yang serius.
Berikut merupakan beberapa contoh jalan raya super two yang dipetik daripada beberapa reviu jalan raya yang lepas:-

Thursday, May 30, 2013

Honda Wave 110 serba baru dilancarkan / All-new Honda Wave 110 launched




Honda Wave 110DX dengan brek cakera hadapan dan rim sport.




Lampu belakang ini mengingatkan saya kepada Modenas Kriss SG.




Rekaan Honda Wave 110 kali ini begitu mengecewakan kerana nampak ketinggalan zaman.




Enjin 110 cc yang lebih jimat minyak tetapi kurang berkuasa daripada Wave 110 terdahulu.




Papan pemuka Wave 110 baru kali ini bukan sahaja kelihatan ketinggalan zaman, malah boleh menimbulkan persepsi motor lembab dan kurang berkuasa.

(Kredit bagi semua gambar: Paul Tan)


Salam sejahtera,

Pada 28 Mei 2013, Boon Siew Honda telah melancarkan model Honda Wave 110 serba baru di Petaling Jaya, Selangor. Honda Wave 110 baru ini ialah model kapcai pertama yang dikeluarkan sejak kilang baru Boon Siew Honda di Batu Kawan mula beroperasi awal tahun ini. Model kapcai yang dilancarkan sebelumnya iaitu Honda Future 125 pula adalah model terakhir yang dilancarkan semasa beroperasi di kilang lama di Mak Mandin sebelum pengeluarannya berpindah ke kilang Batu Kawan, bersama-sama dengan model-model motosikal Honda yang lain.

Daya tarikan utama model Wave 110 baru ini ialah harganya yang sangat murah iaitu dengan harga bermula daripada RM3,898.00 bagi varian asas 110S, jauh lebih murah daripada model Wave 110 terdahulu. Ia bersesuaian dengan tagline "Satu Nilai Untuk Semua". Varian asas menggunakan brek gelendong hadapan, rim lidi, penghidup tendang serta lensa lampu isyarat membelok berwarna jingga pejal, manakala varian Wave 110DX yang lebih mahal pula mempunyai tambahan rim sport, brek cakera hadapan, lensa lampu isyarat membelok jernih serta kotak engkol yang dicat warna hitam, dengan harga RM4,498.00. Selain itu, kesemua varian Wave 110 ini dilengkapi kotak simpanan barangan di bawah tempat duduk yang dikenali sebagai kebuk U.

Namun demikian, terdapat dua perkara yang saya kurang berkenan mengenai model ini. Pertama, sungguhpun enjin Wave 110 ini dikatakan lebih jimat daripada model Wave 110 lama, ia juga kurang berkuasa berbanding Wave 110 lama (7.67 PS @ 7,500 rpm berbanding 8.0 PS @ 7,500 rpm). Malah, kuasa kudanya tidak jauh berbeza dengan Honda EX5 Dream yang mampu menghasilkan 7.3 PS @ 8,000 rpm. Akibatnya, sudah tentulah Wave 110 baru ini mudah ditapau oleh EX5 Dream yang sememangnya lebih ringan. Julat speedometernya turut menggandakan impresi "kurang berkuasa" motor ini, dengan julat hanya setakat 120 km/j dan lingkungan kelajuan pengoperasian sehingga 90 km/j sahaja. Sedih!

Kedua, saya merasakan rekaan Wave 110 kali ini kurang menarik dan ketinggalan zaman berbanding Wave 110 terdahulu. Terus-terang saya katakan, rekaan Wave 110 terdahulu sangat cantik dan menjadi daya penarik utama model tersebut sungguhpun kekuatan enjinnya tidak mampu menyaingi pesaingnya iaitu Yamaha Lagenda 115Z dan Modenas CT110 yang lebih berkuasa. Namun, saya berasa begitu kecewa dengan rekaan kali ini kelihatan begitu ketinggalan zaman, malah boleh dibandingkan dengan rekaan generasi terawal siri Honda Wave sekitar penghujung 1990an. Sistem pancitan bahan api jangan cakaplah, model kali ini masih juga tidak dilengkapi pancitan bahan api PGM-FI.

Kesimpulannya, Honda Wave 110 serba baru kali ini begitu mengecewakan saya, tidak seperti Honda Future 125 yang menyelesaikan banyak permasalahan yang sering dialami pendahulunya iaitu Wave 125X Ultimo. Jika anda mahukan motor yang murah tetapi boleh diharap serta sesuai dilenjan ke kebun, maka motor ini sesuai untuk anda. Namun, jika anda mahukan motor yang berkuasa dan cantik, maka saya cadangkan model-model pesaingnya seperti Yamaha Lagenda 115Z dan juga SYM Bonus 110. Jika kedai motosikal berhampiran anda masih lagi menyimpan stok Wave 110 lama, ada baiknya anda rembat model tersebut sebelum kehabisan!

Muat turun risalah Honda Wave 110 serba baru di sini.

Spesifikasi Honda Wave 110S/DX

Enjin: SOHC 2 injap silinder tunggal 110 cc
Sesaran: 109.1 cc
Lubang x lejang: 50 x 55.6 mm
Nisbah mampatan: 9.0:1
Kuasa kuda: 7.67 PS @ 7,500 rpm
Tork: 8.32 N-m @ 3,500 rpm
Jarak roda: 1,227 mm
Berat kering: 91 kg (model rim lidi, penghidup tendang); 95 kg (model rim sport, penghidup tendang, brek cakera hadapan)
Muatan tangki bahan api: 3.7 liter
Saiz tayar: 70/90 R17 M/C 38P (depan); 80/90 R17 M/C 50P (belakang)

Apa yang saya suka
  1. Harga yang sangat murah
  2. Suis-suis yang ergonomik, tidak seperti suis Wave 110 lama yang agak mengelirukan
  3. Ada kotak U
Apa yang saya tidak suka
  1. Enjin yang semakin kurang berkuasa daripada pendahulunya
  2. Rekaan yang ketinggalan zaman
  3. Masih juga tiada sistem pancitan bahan api

Apa Kejadahnya: Cuai, lebih muatan, tiada inisiatif membina jalan raya punca tragedi bot karam di Batang Rajang / What The Hell: Carelessness, overload, no initiative to build roads are culprits of the sunken boat tragedy at Batang Rajang



Tragedi bot ekspres karam di Batang Rajang pada 28 Mei 2013

Salam sejahtera,

Kelmarin (28 Mei 2013), kita dikejutkan dengan satu tragedi bot ekspres karam di Batang Rajang dekat Jeram Tukok, 40 minit perjalanan dari Belaga, akibat terlebih muatan. Ia merupakan kes bot karam kedua di Sarawak sejak 2010. Lebih mendukacitakan, tragedi berkenaan berlaku ketika orang ramai berpusu-pusu untuk pulang ke kampung halaman sempena perayaan Hari Gawai hujung minggu ini. Tiga punca utama yang membawa kepada tragedi berkenaan ialah kecuaian pemandu bot itu sendiri, muatan berlebilan sehingga lebih tiga kali ganda kapasiti maksimumnya, serta ketiadaan inisiatif oleh kerajaan negeri Sarawak bagi membangunkan rangkaian jalan raya di Bahagian Kapit, yang merupakan bahagian paling mundur di Sarawak.

Sebagaimana yang kita semua sedia maklum, Kapit adalah satu-satunya bahagian di Sarawak yang terputus hubungan sepenuhnya daripada rangkaian jalan raya Semasa menyertai Persekutuan Malaysia pada 16 September 1963, Sarawak sememangnya merupakan negeri paling mundur pada masa itu, dibuktikan melalui ketiadaan rangkaian jalan raya antarabandar hatta jalan tanah merah sekalipun. Sehubungan dengan itu, kerajaan persekutuan telah mengambil inisiatif membina Lebuhraya Pan Borneo bagi menghubungkan Sarawak dengan Sabah, Brunei dan Kalimantan Barat. Kini, lima dekad sudah pun berlalu, dan banyak kawasan yang mula membangun hasil daripada pembinaan Lebuhraya Pan Borneo, termasuklah Mukah dan Kota Samarahan yang tidak dilalui terus oleh lebuh raya tersebut tetapi melalui beberapa jalan cabang. Namun demikian, setelah lima dekad, Kapit kekal tidak dihubungi oleh mana-mana jalan raya, meskipun penduduk bandar Kapit kini sudah mencecah lebih kurang 60,000 penduduk. Maka, satu-satunya pengangkutan untuk ke Kapit ialah melalui bot ekspres.

Penggunaan feri dan bot ekspres bukanlah baru dalam sejarah Malaysia. Feri Pulau Pinang itu sendiri merupakan perkhidmatan feri tertua di Malaysia dan masih beroperasi meskipun Jambatan Pulau Pinang sudah lama dibuka pada tahun 1985. Malah, Muar sendiri pun pernah mempunyai perkhidmatan feri sungai sebelum Jambatan Sultan Ismail FT5 dibina. Maka, perkhidmatan feri adalah amat penting sebagai persiapan awal sebelum pembangunan rangkaian jalan raya, memandangkan kos modalnya yang lebih rendah daripada pembinaan jalan raya dan jambatan. Namun, ia bukanlah bermakna sesuatu feri penumpang boleh bertahan selama-lamanya untuk menangani kadar ADT yang semakin meningkat saban tahun. Jika kadar ADT semakin meningkat, maka sudah tentulah terdapat kecenderungan bagi feri untuk mengangkut muatan berlebihan, sekaligus mengancam nyawa penumpang. Keadaan tentunya semakin terus semasa cuaca buruk, berikutan keadaan sungai yang berarus kuat. Kedua-dua keadaan tersebut membawa kepada risiko bot karam yang begitu tinggi, ada kalanya boleh memakan korban yang ramai. Sebab itulah perkhidmatan bot ekspres dan feri sungai mestilah digantikan secara beransur-ansur dengan kenderaan darat bermotor melalui pembinaan rangkaian jalan raya yang bagus dan cekap.

Apa yang saya amat kesalkan ialah kerajaan negeri Sarawak lebih berminat membuncitkan perut Ketua Menteri serta ahli-ahli dewan undangan negerinya (ADUN) melalui kenaikan gaji tiga kali ganda, sedangkan pembinaan jalan raya serta infrastruktur asas kepada rakyat seperti sekolah dan klinik kerajaan tidak pula berkembang tiga kali ganda lebih pesat. Wang rakyat yang digunakan bagi kenaikan gaji Ketua Menteri serta ADUN-ADUNnya itu sepatutnya digunakan bagi membina lebih banyak sekolah, klinik kerajaan serta jalan raya, bukannya membiayai gaya hidup mewah para pembesar negeri! Apa, tidak cukup besarkah kereta Rolls-Royce Phantom yang digunakan oleh Pehin Sri Taib Mahmud sehinggakan gajinya "perlu" dinaikkan sehingga tiga kali ganda? Tatkala rakyat di pedalaman menggadaikan nyawa mengharungi kederasan arus Batang Rajang setiap hari demi mendapatkan sesuap nasi mahupun pendidikan asas di sekolah, para pembesar negeri pula bersenang-lenang bermewah-mewahan menggunakan wang rakyat. Mana perginya keadilan?

Cuba bandingkan dengan Sabah yang berjiran dengannya. Sabah pun sama-sama menyertai Persekutuan Malaysia pada 16 September 1963. Keadaan di Sabah juga agak jauh ketinggalan berbanding Semenanjung. Namun, keadaan sudah jauh berubah selepas lima dekad menyertai Malaysia. Perkembangan jalan raya di Sabah juga jauh lebih pesat daripada Sarawak. Buktinya ialah pembinaan banyak jalan raya utama seperti Lebuhraya Papar-Sindumin FT1, Lebuhraya Kota Kinabalu-Sandakan FT22, Lebuhraya Tawau-Semporna FT13/SA51, Lebuhraya Sapi Nangoh, Lebuhraya Kimanis-Keningau, Lebuhraya Tenom-Sipitang, dsb. Malah, harapan baru terpancar semula pada projek Jalan Kalabakan-Sepulot yang bermasalah, apabila projek menurap jalan raya bermasalah itu berjalan dengan lancar setakat Februari 2013. Namun, bagaimana pula dengan Sarawak? Tatkala Datuk Seri Mohd. Shafie Apdal mendakwa sasaran liputan jalan raya 95% bakal dicapai menjelang tahun 2015, angka tersebut sebenarnya jauh panggang dari api. Ia terbukti apabila masih ada sebegitu banyak kawasan pedalaman Sarawak yang tidak diliputi rangkaian jalan raya.

Saya masih boleh terima sekiranya kawasan terpencil seperti Bario dan Ba'kelalan belum diliputi rangkaian jalan raya. Namun, saya sama sekali tidak boleh terima sekiranya pekan-pekan dan bandar-bandar penting seperti Song, Kapit dan Belaga tidak diliputi jalan raya sama sekali. Lima dekad sudah berlalu, dan ia bukanlah satu jangka masa yang singkat, tetapi langsung tiada sebarang inisiatif daripada kerajaan negeri Sarawak untuk membina jalan raya berturap ke bandar-bandar tersebut. Jadi apa yang dibuat dengan peruntukan jalan raya selama ini? Kena songlap? Sepatutnya dalam masa 50 tahun ini sepatutnya sudah ada jalan raya berturap sebagai jalan masuk ke bandar-bandar ini. Rakyat di sana tidak meminta jalan raya super two untuk ke kampung halaman mereka, jauh sekali lebuh raya ekspres, tetapi sekurang-kurangnya cukuplah dengan sebuah jalan raya dua lorong asas yang cukup selesa sebagai penghubung dengan dunia luar. Itu sahaja. Susah sangatkah hendak memenuhi janji membawa pembangunan ke Sarawak? Cuba lihat Lebuhraya Sapi Nangoh, ia bukti jelas akan komitmen kerajaan negeri Sabah dalam membangunkan kawasan mundur di pantai timur laut Sabah. Jalan raya tersebut sangat ringkas, iaitu jalan raya JKR R3 dua lorong yang dibina mengikut kontur bentuk muka bumi bagi meminimakan kos kejuruteraan demi menyajikan satu infrastruktur asas kepada rakyat, sungguhpun terpaksa melalui lebih 200 km tanpa sebarang pekan. Kenapa komitmen yang sama tidak pula ditunjukkan di Sarawak? Alasan yang sering dimainkan ialah "bentuk muka bumi yang sukar untuk dibina jalan raya". Adakah Sabah dan Semenanjung mengalami iklim yang berbeza daripada Sarawak? Ketiga-tiganya sama-sama mengalami iklim Khatulistiwa, cuma berbeza taburan hujan. Maka, tiada alasan kenapa jalan raya tidak boleh dibina di Sarawak. Jadi, mahu tunggu berapa ramai lagi yang mati karam di Batang Rajang barulah kerajaan negeri terhegeh-hegeh mengambil tindakan membina jalan raya? Jika kerajaan negeri betul-betul ada inisiatif membina jalan raya di kawasan terpencil sejak awal-awal lagi, maka tragedi sebegini sudah tentu tidak akan berlaku.

Tambah memburukkan keadaan, sebuah stesen TV swasta membuat dakwaan dangkal kononnya perkhidmatan bot ekspres popular kerana tambangnya yang murah. Hakikatnya, penduduk di sepanjang Lembah Rajang terpaksa menggunakan jalan sungai kerana itu sahajalah satu-satunya pengangkutan yang ada untuk ke dunia luar. Maka, jika sudah ada jalan raya, sudah tentulah tiada siapa pun yang sanggup memperjudikan nyawa mengharung arus ganas Batang Rajang dan memilih untuk berkereta atau bermotosikal. Sebelum itu, stesen TV yang sama juga telah membangkitkan kemarahan orang-orang Bintulu apabila mendakwa kononnya bandar yang kaya dengan minyak itu mundur. Akibatnya, berita-berita dari stesen TV berkenaan semakin hilang kredibilitinya serta tidak lagi boleh diharap. Inilah padahnya apabila tidak membuat kajian sebelum membuat sebarang kenyataan.

Oleh itu, saya amat mengharapkan agar pelantikan Datuk Haji Fadillah Haji Yusof sebagai Menteri Kerja Raya yang baru dari kalangan anak watan Sarawak agar dapat menjadi wadah bagi mewakili suara warga Sarawak yang dahagakan pembangunan. Di samping itu juga, saya amat berharap agar Datuk Haji Fadillah juga berupaya meneruskan Dasar Memartabatkan Jalan Raya Malaysia dan menguatkuasakannya di Sarawak. Terus-terang saya katakan, dari segi pelaksanaan dasar berkenaan, Sarawak terletak di tangga tercorot, dan ia dibuktikan melalui papan-papan tanda jalan raya Sarawak sendiri yang tidak diseragamkan mengikut piawaian serta tidak ubah seperti papan tanda murahan semata-mata. Maka, jika papan tanda selaku komponen paling asas dalam Dasar Memartabatkan Jalan Raya pun tak betul, maka keadaannya samalah seperti seorang askar berpangkat Jeneral yang langsung tidak tahu berkawad. Dengan kata lain, jika penggunaan papan tanda pun tak betul dan tak mengikut piawaian, maka bagaimana pihak yang berkenaan itu hendak diharapkan untuk menyediakan infrastruktur jalan raya yang baik dan berkualiti kepada rakyat tanpa sebarang skandal korupsi? Jangan sampai bila rakyat hendak menghukum kealpaan kerajaan negeri dalam menunaikan tanggungjawab kepada rakyat dengan memangkah parti pembangkang pada pilihan raya akan datang barulah hendak terhegeh-hegeh hendak membina jalan, kerana segala-galanya sudah pun terlambat pada masa itu. Oleh itu, hargailah nikmat diberikan mandat untuk mentadbir untuk sepenggal lagi dengan sebaik-baiknya melalui pembinaan infrastruktur asas kepada rakyat sebagai tanggungjawab fardu kifayah.

Saturday, May 25, 2013

Pasangan sehala FT1 di Seremban / FT1 one-way pair in Seremban



Permulaan pasangan sehala FT1 di Jalan Tun Dr. Ismail / Jalan Mantin
Start of FT1 one-way pair at Jalan Tun Dr. Ismail / Jalan Mantin


Salam sejahtera,

Selamat datang ke Seremban, ibu negeri bagi Negeri Sembilan, iaitu negeri yang sangat dikenali kerana Adat Perpatih yang masih lagi diamalkan oleh penduduk berketurunan Minangkabau yang membentuk majoriti penduduk Negeri Sembilan. Bandar Seremban mula diasaskan pada tahun 1870 dengan nama asal Sungai Ujong sebelum ditukarkan kepada nama sekarang tidak berapa lama kemudian. Sungai Ujong mula dibangunkan berikutan penemuan bijih timah di Rasah. Sungguhpun penemuan bijih timah membawa kepada pembangunan pesat Seremban, ia juga menyebabkan perebutan kuasa antara dua pembesar tempatan iaitu Dato' Kelana dan Dato' Shahbandar bagi merebut hak pemungutan cukai di sana yang seterusnya membawa kepada perang saudara, sekaligus mengundang campur tangan oleh pihak penjajah British. Hasilnya, Negeri Sembilan menjadi salah sebuah negeri dalam Negeri-negeri Melayu Bersekutu setelah menerima seorang Residen Inggeris.

Ada banyak tempat menarik yang boleh anda kunjungi di Seremban. Taman Tasik Seremban, yang merupakan taman riadah utama bagi penduduk Seremban, menempatkan sebuah restoran A&W pandu lalu, yang juga merupakan antara restoran pandu lalu terawal di Malaysia. Taman Malaysia juga terletak di sini sebagai taman riadah tambahan. Selain itu, anda juga boleh berkunjung ke Muzium Seremban serta Taman Budaya Negeri Sembilan untuk mengetahui sejarah Negeri Sembilan serta Adat Perpatih yang masih lagi diamalkan oleh masyarakat Minangkabau di sini. Untuk tempat-tempat menarik lain di Seremban, anda boleh klik sini untuk senarai penuh tempat menarik untuk dikunjungi di Seremban.

Seremban dihubungkan dengan jaringan jalan raya yang sangat baik. Jalan Seremban-Kuala Pilah FT51 menghubungkan Seremban dengan Kuala Pilah dan seterusnya ke pantai timur melalui Lebuhraya Segamat-Kuantan FT12. Jalan Seremban-Port Dickson FT53 dan Lebuhraya Seremban-Port Dickson E29 pula menghubungkan Seremban dengan kawasan pantai barat seperti Port Dickson. Bagi anda yang datang dari arah utara dan selatan, anda tidak mungkin akan terlepas bandar Seremban melalui tiga pintu masuknya dari Lebuhraya Utara-Selatan E2. Jika anda mahukan laluan yang kurang sesak dari Lembah Klang, anda boleh gunakan Lebuhraya Lekas E21 sebagai alternatif. Bagi laluan tanpa tol pula, anda boleh juga menggunakan Jalan Persekutuan 1.

Di Seremban, Jalan Persekutuan 1 berpecah kepada sepasang jalan sehala bagi mengurangkan kesesakan di pusat bandar. Asalnya, pasangan sehala FT1 di Seremban terdiri daripada Jalan Dato' Bandar Tunggal (arah utara) dan Jalan Yam Tuan (arah selatan). Kemudian, pasangan sehala FT1 diperluaskan kepada Jalan Za'aba (arah selatan) dan Jalan Tuanku Antah (arah utara), sebelum bertemu kembali di Jalan Tuanku Antah tidak jauh dari Persimpangan Jalan Lingkaran Dalam Seremban yang juga menjadi titik permulaan Jalan Seremban-Tampin FT1. Ia sangat jelas dan nyata, malah tidak dianggap sebagai kota sesat sebagaimana di Muar, Melaka, Ipoh dan Georgetown. Mudah, bukan?




Hello everyone,,

Welcome to Seremban, the capital city of Negeri Sembilan, the state famed for its Adat Perpatih that is still practised by Minangkabau descendants that form the majority of the people of Negeri Sembilan. Seremban was founded in 1870 as Sungai Ujong before assuming its current name not long after. Sungai Ujong was developed due to the discovery of tin ore in Rasah. Although the discovery of tin contributed to the extensive development in Seremban, it also triggered a power struggle between two local chieftains, Dato' Kelana and Dato' Shahbandar, for the rights of collecting taxes there, which had caused a civil war, opening the door of the British intervention there. As a result, Negeri Sembilan became a member of the Federated Malay States after obtaining an English Resident.

There are many interesting places to be visited in Seremban. The Seremban Lake Garden, which is the main recreational park in Seremban, also houses a drive-through A&W restaurant, which is among the earliest drive-through restaurant in Malaysia. The Malaysia Park is also located here as an additional recreational park. Besides, you can also visit the Seremban Museum and Negeri Sembilan Cultural Park to learn more about the history of Negeri Sembilan as well as the Adat Perpatih which is still practised by the Minangkabau community here. For a full list of tourists attraction in Seremban, you can click here.

Seremban is well-linked with an extensive highway network. Seremban-Kuala Pilah Highway FT51 links Seremban with Kuala Pilah as well as the east coastal states via Segamat-Kuantan Highway FT12. Meanwhile, Seremban-Port Dickson Road FT53 and Seremban-Port Dickson Highway E29 links Seremban with the west coast areas such as Port Dickson. For those coming from the north and south, you won't miss the three entry interchanges of Seremban from the North-South Expressway E2. If you prefer the less-congested alternative from the Klang Valley, you may want to use the Lekas  Expressway E21. If you prefer the toll-free alternative instead, you may simply use the Federal Route 1 all the way.

In Seremban, the Federal Route 1 splits to a one-way pair to reduce the congestion in the city centre. Initially, the FT1 one-way pair in Seremban consisted of Jalan Dato' Bandar Tunggal (northbound) and Jalan Yam Tuan (southbound). Later, the FT1 one-way pair was extended to Jalan Za'aba (southbound) and Jalan Tuanku Antah (northbound), before being reunited at Jalan Tuanku Antah near the Seremban Inner Ring Road Interchange which is also the beginning poing of the Seremban-Tampin Highway FT1. It is pretty straightforward, and cannot be considered as a maze at all, unlike certain towns and cities such as Muar, Melaka, Ipoh and Georgetown. Piece of cake, am I right?






Peta laluan FT1 arah utara di Seremban
Map of FT1 northbound route in Seremban






Peta laluan FT1 arah selatan di Seremban
Map of FT1 southbound route in Seremban






Penamat pasangan sehala FT1 di Jalan Tuanku Antah / Jalan Seremban-Tampin
End of of FT1 one-way pair at Jalan Tuanku Antah / Jalan Seremban-Tampin

Thursday, May 23, 2013

Jalan Seremban-Tampin FT1

Salam sejahtera,

"No. 66, Jalan Seremban, Tampin, Negeri Sembilan."

Bagi pakcik-pakcik dan makcik-makcik yang meminati lagu-lagu pop yeh yeh, sudah tentu alamat di atas itu sinonim dengan lagu Suratku Untukmu nyanyian J. Sham yang popular sekitar empat dekad dahulu. Ya, kali ini kita akan menerokai jalan yang diabadikan dalam lagu tersebut, iaitu Jalan Seremban-Tampin FT1. 

Untuk pengetahuan semua, alamat popular tersebut sengaja diterapkan di dalam lagu tersebut oleh J. Sham sebagai mengingati kenangan ketika menyewa di rumah beralamat seperti di atas sewaktu bertugas sebagai seorang guru Muzik dan Bahasa Inggeris di Sekolah Menengah Datuk Taha di Gemencheh. Jauhnya! Benar, beliau berulang-alik 28 km setiap hari ke sekolah. Inilah yang dikatakan sebagai pengorbanan seorang guru, sanggup berulang-alik jauh setiap hari demi mendidik anak bangsa. Kini beliau menetap di Kajang dan masih lagi aktif menyanyi meskipun sudah lama bersara sebagai seorang guru. Sebagai memperingati lagu yang mempopularkan bandar Tampin amnya dan Jalan Seremban-Tampin FT1 khasnya, Majlis Daerah Tampin ada mendirikan sebuah replika surat dengan alamat popular itu. Saya tidak pasti di mana lokasi sebenar rumah yang dimaksudkan itu, tetapi yang paling penting ialah pengembaraan di Jalan Seremban-Tampin FT1 itu sendiri.

Biasanya saya akan pulang ke Kuala Lumpur melalui Lebuhraya Utara-Selatan E2, tetapi kali ini saya memilih untuk menggunakan Jalan Seremban-Tampin FT1 untuk ke Seremban. Lagipun, ia sebenarnya jauh lebih seronok daripada menggunakan lebuh raya ekspres kerana selain dapat memandu atau menunggang dalam keadaan santai tanpa perlu tergesa-gesa, ada banyak faedah lain yang tidak mampu ditawarkan oleh mana-mana lebuh raya ekspres. Sementara lebuh raya ekspres hanya menyajikan pemandangan yang lebih kurang sama sahaja yang seterusnya membawa kepada hipnosis lebuh raya, jalan raya biasa pula menyajikan banyak panorama menarik yang tidak terdapat pada lebuh raya ekspres. Anda boleh menyaksikan gelagat anak-anak kampung di sepanjang laluan. Jika penat, ada banyak tempat untuk anda melepaskan penat dan tidak terhad kepada hentian rehat semata-mata. Bagi yang bermotosikal, ada banyak tempat untuk anda berteduh ketika hujan seperti di surau, kedai, warung, stesen minyak, perhentian bas, dsb. Selain itu, ada banyak masjid dan surau di sepanjang perjalanan untuk anda berhenti menunaikan solat. Maka, kalau hendak menunaikan solat Jumaat semasa dalam perjalanan pun tidak perlu risau. Tempat makan pun banyak pilihan. Pendek kata, sebenarnya ada banyak kelebihan menggunakan jalan raya biasa yang tidak terdapat pada lebuh raya ekspres. Sebab itulah Kementerian Kerja Raya melancarkan Dasar Memartabatkan Jalan Persekutuan, yang seterusnya diperluaskan kepada Dasar Memartabatkan Jalan Raya Malaysia, bagi menjadikan jalan raya persekutuan sebagai alternatif percuma terbaik bagi lebuh raya ekspres. Maka, kali ini saya hanya jalan terus sahaja di Simpang Ulu Kendong dan bukannya membelok ke kiri untuk ke Jalan Taboh Naning FT19 dan Lebuhraya Utara-Selatan E2 sebagaimana kebiasaan.

Sepanjang perjalanan, saya dapati hampir kesemua jejambat lintasan kereta api di sepanjang Jalan Seremban-Tampin FT1 diganti baru, memandangkan jejambat-jejambat yang lama tidak mampu memuatkan landasan berkembar yang dibina. Salah satu daripadanya ialah di Kampung Ulu Kendong seperti dalam gambar di bawah. Projek landasan berkembar Seremban-Gemas juga menampakkan perkembangan positif apabila banyak stesen kereta api baru yang sudah siap, termasuklah di Gemas, Pulau Sebang / Tampin dan Rembau.

Saya berhenti rehat sebentar di pekan Rembau, terletak 22 km dari Tampin. Saiz pekan Rembau ini kecil sahaja, lebih kecil daripada Tampin. Memandangkan saiz pekan Rembau (dan daerah Rembau) yang begitu kecil, terdapat beberapa jabatan kerajaan peringkat daerah yang digabungkan dengan daerah Tampin. Kawasan Parlimen Rembau kini dipegang oleh YB Khairy Jamaluddin, yang baru sahaja dilantik sebagai Menteri Belia dan Sukan yang baru. Kepada belia-belia bermotosikal di sana, anda semua dikurniakan nikmat berupaya untuk mengapresiasikan alam sekitar melalui motosikal, oleh itu hargailah nikmat yang diberikan dengan sebaik-baiknya. Daripada merempit tak tentu hala, ada baiknya jika anda menghargai nikmat bermotosikal dengan aktiviti-aktiviti yang berfaedah seperti berkonvoi secara berkumpulan ataupun mengembara secara solo. Anda juga boleh memanfaatkan nikmat bermotosikal dengan mengkaji jalan-jalan raya yang anda lalui. Sekurang-kurangnya anda berupaya untuk mendapat pahala amal jariah yang tidak putus-putus hasil ilmu yang anda curahkan hasil kajian anda itu. Bukankah itu jauh lebih seronok daripada merempit dan mati katak di jalan yang lurus?

Tidak jauh daripada pekan Rembau ialah pekan Pedas. Pekan Pedas ini kecil sahaja dan kelihatan seperti pekan koboi berikutan barisan kedai yang diperbuat daripada papan yang kelihatan semakin uzur dimamah usia. Rumah-rumah kedai sebegini wajar digantikan dengan bangunan konkrit, memandangkan barisan kedai yang diperbuat daripada papan itu kelihatan semakin uzur, sekaligus mendedahkan kepada risiko kebakaran, memandangkan sistem pendawaian elektriknya juga mungkin sudah uzur dan perlu diganti. Sungguhpun demikian, tarikan utama pekan ini ialah kolam air panasnya. Mungkin pada masa ini ia kelihatan agak lengang, tetapi semasa cuti sekolah kolam ait panas itu penuh dengan pengunjung yang mandi-manda di situ.

Seterusnya, jalan mula berbengkang-bengkok dengan banyak selekoh tajam dalam jarak yang agak panjang. Keadaan sebegini berterusan sehinggalah tiba di stesen keretapi Sungai Gadut.

Stesen keretapi  Sungai Gadut ini lain daripada yang lain kerana ia merupakan stesen kereta api rel berat pertama dengan landasan terletak di atas stesen. Selalunya konfigurasi sebegini popular dalam sistem rangkaian transit aliran ringan seperti stesen LRT Wangsa Maju, tetapi stesen keretapi ini merupakan yang pertama dalam kelasnya di Malaysia.

Simpang Sungai Gadut terletak betul-betul selepas stesen keretapi Sungai Gadut. Di sini, bilangan lorong meningkat kepada 4 lorong, dan Jalan Seremban-Tampin FT1 bertukar menjadi jalan raya kembar dekat Persimpangan Taman Tuanku Jaafar, berterusan sehingga ke Seremban. Asalnya, jalan ini kekal 2 lorong sehingga ke Seremban (kecuali sebahagian kecil yang sudah pun dinaik taraf menjadi jalan raya kembar iaitu di Persimpangan Taman Tuanku Jaafar dan Senawang). Akibatnya, jajaran Seremban-Senawang di Jalan Seremban-Tampin FT1 sesak terlalu teruk. Mereka yang ingin mengelakkan kesesakan terpaksa membazirkan wang menggunakan Lebuhraya Utara-Selatan E2, meskipun sekadar dalam kawasan Seremban. Sehubungan dengan itu, jajaran Seremban-Senawang di Jalan Seremban-Tampin FT1 dinaik taraf menjadi jalan raya kembar pada tahun 2005 dan siap pada tahun 2010, lewat 2 tahun daripada sepatutnya. Punca utama kelewatan projek ialah masalah pengambilalihan tanah terutamanya di kawasan Rahang, halangan dari segi struktur bawah tanah serta kenaikan kos bahan binaan. Seperti biasa, ada pihak yang mempolitikkan isu kelewatan projek ini tanpa usul periksa, tetapi hakikat sebenar yang berlaku ialah masalah pengambilalihan tanah dan masalah struktur bawah tanah telah menyebabkan berlaku peningkatan kos kejuruteraan awam bagi menanganinya. Akibat dua masalah utama tersebut, projek menjadi tertangguh dan harga bahan binaan pun naik. Apa pun, segala halangan sudah pun diatasi dan jalan raya kembar Seremban-Senawang FT1 akhirnya dibuka pada Jun 2010. Dengan siapnya jalan raya kembar ini, perjalanan dari Senawang ke Seremban akhirnya menjadi lancar.

Jalan Seremban-Tampin FT1 tamat di persimpangan Jalan Lingkaran Dalam Seremban, di mana FT1 menjadi Jalan Tuanku Antah FT1 dan seterusnya pasangan sehala di Seremban.

Untuk galeri penuh, sila klik sini.







No. 66, Jalan Seremban, Tampin, Negeri Sembilan - Jom kita layan lagu pop yeh yeh!






Hentian rehat Tampin ini nampak terbiar tanpa sebarang kedai yang dibuka






Simpang Kampung Ulu Kendong untuk ke Jalan Taboh Naning FT19 dan Lebuh AMJ FT19






Salah satu jejambat baru yang dibina semula sebagai sebahagian projek landasan berkembar Seremban-Gemas






Stesen keretapi baru Rembau yang tersergam indah






Pemandangan di pekan Rembau






Pekan Pedas yang kelihatan seperti pekan koboi






Kolam air panas Pedas yang popular di kalangan pelancong






Stesen keretapi Sungai Gadut ini merupakan stesen kereta api rel berat pertama yang landasannya dibina di atas stesen






Jalan Seremban-Tampin FT1 bertukar menjadi jalan raya kembar di Taman Tuanku Jaafar






Lalu lintas menjadi lancar setelah dinaik taraf manjadi jalan raya kembar






Persimpangan Senawang untuk ke Lebuhraya Utara-Selatan E2 dan Lebuhraya Kajang-Seremban E21






Persimpangan Rahang






Penamat Jalan Seremban-Tampin FT1 di Persimpangan Jalan Lingkaran Dalam Seremban

Jalan Gemas-Tampin FT1

Salam sejahtera,

Sudah berpuluh-puluh reviu jalan raya yang sudah saya hasilkan sejak pembukaan Blog Jalan Raya Malaysia pada 15 November 2011. Namun, saya belum pernah membuat reviu mengenai laluan yang saya sering gunakan untuk pulang dari Kuala Lumpur ke kampung halaman saya di Segamat, Johor. Laluan yang saya paling banyak gunakan untuk pulang ke Segamat ialah melalui Lebuhraya Utara-Selatan E2, Jalan Persekutuan 19, serta Jalan Persekutuan 1. Saya tinggalkan dahulu Lebuhraya Utara-Selatan E2 kerana saya mempunyai perancangan untuk membuat satu reviu penuh mengenainya pada masa akan datang, Kali ini, fokus saya ialah Jalan Persekutuan 1, yang mana saya akan bahagikan kepada 2 bahagian, iaitu Jalan Gemas-Tampin FT1 dan Jalan Seremban-Tampin FT1. Bagaimana pula dengan baki dari Gemas ke Segamat? Saya akan merangkumi bahagian tersebut dalam reviu bagi bahagian Gemas ke Yong Peng pada masa akan datang.

Kita mulakan kembara kali ini dengan singgah ke Gemas, sebuah pekan persinggahan penting bagi perjalanan melalui jalan raya mahupun kereta api. Pekan tersebut merupakan titik pertukaran utama bagi laluan kereta api untuk ke pantai timur dan pantai barat dari arah Johor Bahru. Sebab itulah stesen kereta api Gemas sentiasa sahaja sibuk. Kesibukan akan bertambah setelah kerja-kerja pembinaan landasan berkembar dari Seremban ke Gemas siap kelak, yang mana Gemas akan memiliki sebuah stesen kereta api baru yang saiznya tiga kali ganda lebih besar di sebelah stesen asal. Stesen baru itu dibina setinggi empat tingkat dengan berbilang pelantar bagi laluan untuk ke pantai barat dan pantai timur. Sementara itu, laluan Johor Bahru ke Gemas dan Gemas ke Tumpat masih lagi landasan tunggal, yang mana laluan Johor Bahru ke Gemas akan mula dinaik taraf menjadi landasan berkembar sebaik sahaja laluan berkembar Seremban-Gemas siap. 

Terdapat satu lintasan kereta api searas di Gemas, yang kini merupakan satu-satunya lintasan keretapi searas yang masih wujud di sepanjang Jalan Persekutuan 1. Sebelum itu, terdapat dua lagi lintasan kereta api searas di Buloh Kasap dan Batu Anam, tetapi lintasan kereta api di Buloh Kasap telah ditutup dan digantikan dengan jejambat lintasan kereta api. Sementara itu, lintasan kereta api di Batu Anam masih dibuka meskipun jejambat lintasan kereta api di situ sudah lama siap, dan ia hanya akan ditutup apabila laluan Gemas-Johor Bahru dinaik taraf kepada landasan berkembar.

Saya bertolak dari Segamat dalam keadaan tangki minyak masih berisi suku. Petrol yang tinggal memang mencukupi untuk perjalanan dari Segamat ke Tampin. Sebaik sahaja di stesen minyak Shell dekat Simpang Bahau, barulah saya memenuhkan tangki minyak yang hanya sebesar 3.7L itu.

Lebar lorong bagi jajaran Jalan Gemas-Tampin FT1 dari Gemas ke Simpang Bahau sepanjang 7 km masih lagi selebar 3.25 m (JKR R4), manakala lebar lorong bagi jajaran selebihnya dari Simpang Bahau ke Tampin ialah selebar 3.5 m (JKR R5), menjadikan jajaran tersebut sebagai jalan super two. Malah, ia boleh dikatakan jalan super two terawal di Negeri Sembilan, kerana jalan ini memang sudah selebar begitu sejak pertama kali saya melalui jalan ini pada tahun 1991 bersama-sama keluarga semasa saya masih lagi kanak-kanak. Kini, meskipun sudah lebih dua dekad berlalu, namun keadaan jalan tersebut masih lagi sebagus dahulu. Malah, saya boleh katakan Jalan Gemas-Tampin FT1 sebagai antara jalan raya terbaik di Negeri Sembilan, hanya di belakang Jalan Bukit Putus Baru FT51.

Sebaik sahaja melepasi Simpang Bahau yang menghubungkan Gemas dengan Bahau dan Temerloh melalui Jalan Persekutuan 10, saya mula memecut dengan kelajuan sekitar 90-100 km/j. Laluan pada mulanya lurus dengan dua selekoh kurang tajam sebelum ia mula berkelok-kelok sedikit. Setelah 10 km meninggalkan Gemas, laluan menjadi lurus semula. Tidak lama kemudian, semasa menghampiri jambatan Sungai Kelamah, saya melencong sebentar ke Memorial Peringatan Perang Sungai Kelamah di tepi jambatan tersebut.

Semasa Perang Dunia Kedua, satu pertempuran sengit telah berlaku di Jambatan Sungai Kelamah pada 14 Januari 1942. Pada masa itu, Jalan Persekutuan 1 masih lagi jalan tanah merah, manakala Jambatan Sungai Kelamah yang asal merupakan sebuah jambatan kayu. Dalam pertempuran tersebut, tentera Australia yang turut membantu pasukan tentera Berikat menghantar tenteranya di sini untuk menghalang kemaraan Jepun dengan meletupkan jambatan asal tersebut. Setelah jambatan tersebut diletupkan, tentera Australia menyerang hendap tentera Jepun yang terputus laluan mereka akibat pengeboman jambatan tersebut. Sebanyak 1,000 orang askar Jepun mati dalam pertempuran tersebut, memandangkan kebanyakan daripada mereka berbasikal sahaja untuk mara ke selatan. Sungguhpun secara teknikalnya tentera Australia menang dalam pertempuran tersebut, ia langsung tidak menghalang Jepun untuk mara ke selatan. Ia terbukti dengan kematian 81 orang tentera Australia di tangan askar-askar bermata sepet itu. Selain Jambatan Sungai Kelamah, Jambatan Gemas serta Jambatan Buloh Kasap turut diletupkan bagi menghalang kemaraan tentera Jepun ke selatan melalui Segamat. Memandangkan laluan utama sudah disekat, maka askar-askar Jepun mengambil jalan lain untuk ke selatan melalui Muar, Bakri dan Parit Sulong (melalui Jalan Persekutuan 5 dan 24). Untuk memperingati anggota tentera Australia dan Jepun yang terkorban dalam pertempuran di Sungai Kelamah, setiap tahun waris-waris mereka akan datang ke Memorial Peringatan Perang Sungai Kelamah pada hari ulang tahun pertempuran tersebut. Sementara itu, tiga jambatan konkrit baru dibina bagi menggantikan jambatan yang diletupkan di Sungai Kelamah, Gemas dan Buloh Kasap.

Sungguhpun pertempuran di Sungai Kelamah itu digelar sebagai Pertempuran Gemencheh, namun jarak Gemencheh dari jambatan Sungai Kelamah sebenarnya lebih kurang 15 km, manakala jaraknya dari Gemas pula ialah 11 km. Pekan Gemencheh merupakan bandar ketiga terbesar dalam daerah Tampin selepas bandar Tampin dan Gemas. Memandangkan pekan ini berfungsi sebagai pekan persinggahan bagi pengguna Jalan Gemas-Tampin FT1, pekan ini sememangnya sibuk. Malah, pekan ini sudah ada restoran KFC.

Sebaik melepasi pekan Gemencheh, jalan FT1 ini semakin menghampiri kaki Banjaran Titiwangsa, dengan kecerunan sekitar 1-2%. Hanya sebaik sahaja berada di kaki Banjaran Titiwangsa barulah kecerunan meningkat sebentar kepada 5% sebelum melalui laluan menuruni bukit pendek dengan kecerunan 3%. Lorong mendaki bukit dari arah Gemencheh pendek sahaja - tak sampai 50 m pun - tetapi lorong mendaki bukit dari arah Tampin pula lebih panjang, iaitu lebih kurang 700 m. Sedar atau tidak, pada bahagian ini sebenarnya FT1 sudah memasuki wilayah negeri Melaka. Jalan agak berkelok-kelok sedikit sehinggalah melepasi simpang Tebong, di mana terdapat lorong-lorong memotong di situ. Pada selekoh sebaik sahaja melepasi lorong memotong tersebut, kita akan memasuki Negeri Sembilan semula. Jajaran FT1 di sinilah satu-satunya jajaran yang betul-betul melalui Melaka.

Kita memasuki Negeri Sembilan semula dengan laluan yang agak berkelok-kelok, dengan dua selekoh 90 darjah betul-betul sebelum simpang Hutan Percha. Laluan Hutan Percha melalui jalan M10 dan M131 sering dijadikan laluan pintasan bagi pemandu dari arah Alor Gajah dan Lebuhraya Utara-Selatan E2 yang ingin mengelak kesesakan di bandar Tampin. Apa pun, fokus utama kita ialah laluan FT1, jadi kita tinggalkan dahulu jalan Hutan Percha ini dalam reviu akan datang, insya-Allah.

Petempatan seterusnya ialah Kampung Keru, yang merupakan petanda kita memasuki kawasan Luak Tampin, iaitu luak terbaru antara lima luak yang berkuasa memilih Yang Dipertuan Besar Negeri Sembilan. Luak Tampin ini pun kecil sahaja, iaitu sekadar merangkumi bandar Tampin serta beberapa kampung berhampiran seperti Kampung Repah dan Kampung Keru. Sementara itu, sebahagian besar daerah Tampin terletak dalam kawasan Luak Johol. Sementara pemimpin-pemimpin utama di empat lagi luak yang berkuasa memilih Yang Dipertuan Besar Negeri Sembilan (Johol, Rembau, Sungai Ujong dan Jelebu) dipanggil Undang, pemimpin bagi Luak Tampin pula digelar Tunku Besar Tampin. Kediaman rasminya terletak di tepi Jalan Seremban-Tampin FT1 dekat bandar Tampin.

Petunjuk utama yang menunjukkan saya semakin dekat dengan bandar Tampin ialah apabila melalui simpang N115, 8 km dari Tampin. Perjalanan semakin mengasyikkan dan menyeronokkan. Simpang Kampung Repah yang menghubungkan FT1 dengan Jalan Tampin-Karak FT9 menunjukkan hanya tinggal 3 km sebelum sampai ke Tampin. Jalan Gemas-Tampin berakhir di simpang empat berlampu isyarat sebaik sahaja sebelum memasuki pusat bandar Tampin, di mana Jalan Persekutuan 1 dilencongkan ke kanan sebagai Jalan Seremban-Tampin FT1; jika jalan terus, kod laluan bertukar kepada Jalan Persekutuan 61. Membelok ke kiri juga adalah FT61, tetapi ia adalah Jalan Pintasan Tampin FT61 yang kini dijadikan sebagai laluan utama FT61 yang pendek dari Tampin ke Alor Gajah.

Ikuti sambungan seterusnya dalam reviu Jalan Seremban-Tampin FT1. Untuk galeri penuh, sila klik sini.







Selamat datang ke Gemas






Lencongan jalan sehala pendek di pusat bandar Gemas






Stesen keretapi Gemas






Stesen keretapi baru Gemas yang lebih besar setinggi empat tingkat dibina di sebelah stesen lama






Satu-satunya lintasan kereta api searas yang masih wujud di Jalan Persekutuan 1






Selekoh tajam dekat simpang masuk ke Kem Syed Sirajuddin Gemas yang dirawat dengan melebarkannya serta menandakan garisan hitam putih (chevron)






Simpang ke Kem Syed Sirajuddin Gemas






Isi minyak sebentar di Shell Simpang Bahau






Simpang Bahau - belok kanan untuk ke Bahau dan Temerloh melalui Jalan Persekutuan 10






Jalan super two bermula. Yeehaa!






Memorial Peringatan Perang Sungai Kelamah






Jambatan konkrit di Jalan Persekutuan 1 ini dibina bagi menggantikan jambatan kayu yang diletupkan oleh tentera semasa Pertempuran Gemencheh






Pekan Gemencheh yang sibuk - siap ada KFC lagi tu!






Anda akan memasuki negeri Melaka sebaik sahaja tiba di kemuncak lorong mendaki pendek ini






Lorong mendaki arah Gemencheh pula lebih panjang






Memasuki Negeri Sembilan semula sebaik melepasi selekoh di hadapan ini... eh? Gerai Coconut Shake pun berbahaya juga ke?






Selekoh 90 darjah yang tajam, hanya selamat dilalui pada kelajuan bawah 60 km/j. Terdapat satu lagi selekoh 90 darjah betul-betul sebelum simpang Hutan Percha, tetapi jejarinya lebih lebar






Simpang Hutan Percha untuk ke Alor Gajah melalui jalan M10 dan M131 - kod laluan di sini salah, bukan FT131 tapi M131






Simpang Jalan Persekutuan 9 di Kampung Repah






Satu lagi selekoh 90 darjah yang dirawat






Simpang empat ini asalnya bulatan sebelum ditukarkan kepada simpang empat - belok kanan ke Jalan Seremban-Tampin FT1

Friday, May 17, 2013

Anatomi sistem pancitan Modenas Kriss 125i EFI / Modenas Kriss 125i EFI fuel injection system anatomy

Salam sejahtera,

Modenas sudah pun melancarkan model keluarga CT di Greece dengan menggunakan nama Kriss 125i EFI, yang juga merupakan motosikal Modenas pertama yang dilengkapi sistem pancitan bahan api. Model tersebut dikeluarkan bagi memenuhi tuntutan piawaian emisi Euro 3 yang berkuatkuasa di negara pasaran eksport terbesar Modenas itu.

Untuk pengetahuan anda semua, Modenas Kriss 125i (atau kita boleh panggil sebagai Modenas CT120i) menggunakan sistem pancitan bahan api yang dibekalkan oleh Synerject, sebuah syarikat antarabangsa khusus dalam pembuatan sistem pancitan bahan api bagi enjin-enjin kecil dengan satu atau dua silinder. Sebahagian besar saham Synerject dimiliki oleh syarikat Continental, sebuah syarikat automotif terkenal yang turut memiliki Siemens VDO yang juga merupakan pembekal sistem pancitan bahan api kepada pengeluar kereta seperti Proton. Itulah sebabnya mengapa Modenas berupaya mengeluarkan model motosikal pancitan bahan api sendiri walaupun kita tidak pernah terdengar pun berita Modenas membangunkan sendiri teknologi pancitan bahan api sendiri. Ia samalah seperti mana Proton menggunakan kotak gear CVT yang dibekalkan oleh Punch Powertrain.



Sistem Modul M3A oleh Synerject yang digunakan pada Modenas Kriss 125i EFI

Sistem pancitan bahan api yang digunakan oleh Modenas Kriss 125i ini dikenali sebagai Sistem Modul M3A. Sistem ini sebenarnya menyerupai generasi pertama sistem PGM-FI bagi motosikal kapcai yang pertama kali diperkenalkan pada motosikal Honda Wave 125i sekitar tahun 2003. Perbezaan antara kedua-dua sistem ini ialah PGM-FI tidak menggunakan sensor oksigen walaupun pada generasi terkini PGM-FI yang digunakan pada Honda Wave Future 125i di Thailand (juga dikenali sebagai Honda Supra 125X Helmet-In di Indonesia). Selain itu, sistem M3A juga tidak menggunakan sensor olengan yang digunakan oleh sistem PGM-FI. Selebihnya, komponen-komponen lain pada kedua-dua sistem tersebut adalah sama, termasuklah penggunaan badan pendikit yang menyepadukan ECU, sensor kedudukan pendikit dan sensor suhu dan tekanan udara mutlak.



Badan pendikit yang menggabungkan ECU, sensor kedudukan pendikit (TPS) dan sensor suhu dan tekanan udara mutlak (TMAP)

Kenapa Modenas memilih sistem modul M3A ini? Ada dua sebab utama - sebab pertama ialah binaannya yang ringkas, sekaligus menjimatkan kos pengeluaran berikutan bilangan komponen yang kurang. Kedua, menurut Synerject, sistem modul M3A ini dikatakan tahan lasak dan kalis air, membolehkan sistem ini tahan banjir, yang sememangnya merupakan mimpi ngeri kepada pemilik mana-mana kenderaan yang menggunakan pancitan bahan api berikutan kebimbangan ECU boleh rosak akibat litar pintas yang disebabkan oleh air banjir.

Selain itu, penggunaan sensor oksigen juga membolehkan sistem modul M3A ini lulus piawaian Euro 3 dengan mudah serta bersedia untuk piawaian Euro 4. Sensor oksigen berfungsi memberikan maklum balas hasil pembakaran melalui kandungan oksigen yang ada di dalam gas ekzos. Jika kandungan oksigen adalah rendah, maka kadar pancitan akan dikurangkan untuk menghalang pembentukan karbon monoksida supaya asap ekzos menjadi lebih bersih serta mengurangkan pembaziran bahan api. Jika kandungan oksigen adalah tinggi, maka kadar pancitan akan ditingkatkan untuk menghalang pembentukan nitrogen oksida.

Namun demikian, keluaran kuasa kuda Modenas Kriss 125i berkemungkinan lebih rendah berbanding Kriss 120 yang menggunakan enjin yang sama tetapi menggunakan karburetor, bergantung kepada kaedah pengiraan kuasa kuda. Jika Modenas Kriss 120 berkarburetor mampu menghasilkan 7.3 kW (9.9 PS) pada 8,500 rpm (angka rasmi oleh Modenas, dikira pada aci engkol), Kriss 125i dengan pancitan bahan api pula hanya mampu menghasilkan 8.5 kuasa kuda (8.9 PS) pada 8,000 rpm (dakwaan pengedar). Namun, angka tersebut diberikan oleh pengedar Modenas di Greece, maka barangkali angka kuasa kuda tersebut ialah kuasa kuda bersih pada roda belakang dan bukan pada enjin, kerana setelah membuat sedikit perkiraan, enjin Kriss 125i berkemungkinan menghasilkan keluaran maksimum 9.9 PS @ 8,000 rpm pada aci engkol, dengan anggapan kehilangan kuasa melalui transmisi ialah 10%. Apa pun, diharap pihak Modenas dapat memberi pencerahan mengenai angka-angka kuasa kuda dan tork sebenar mesin ini.

Apa pun, yang paling penting sekarang buat pihak Modenas ialah mengeluarkan model ini bagi pasaran Malaysia dengan segera. Kita tidak mahu industri automotif kita terus ketinggalan di belakang Thailand dan Indonesia yang tidak mempunyai jenama motosikal atau kereta nasional sendiri tetapi lebih maju dari segi teknologi automotif yang diterapkan. Kita juga tidak mahu dasar automotif kita terus dianggap menganaktirikan rakyat sendiri apabila negara pasaran eksport berupaya menikmati teknologi yang lebih canggih tetapi negara sendiri pula hanya berputih mata dengan teknologi purba yang ketinggalan zaman. Saya percaya hanya melalui pelancaran siri Modenas CT dan seterusnya GT128 yang menggunakan sistem pancitan bahan api bagi menggantikan karburetor sahajalah yang berupaya membuka mata rakyat Malaysia mengenai keupayaan sebenar anak watan kita dalam bidang teknologi automotif tanpa terus dipandang rendah lagi.